สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้เป็นการบรรยายด้านการตลาดหัวข้อ "ความเป็นไปได้ทางธุรกิจสำหรับคนพิการและผู้ดูแลคนพิการ" และ "กระบวนการ่สเงสริมอาชีพคนพิการอย่างยั่งยืนแบบองค์รวม" ครั้งที่ 2 กลุ่มเป้าหมายที่เข้าฟังบรรยายเป็น กลุ่มผู้ดูแลคนพิการ ใน 2 วันแรก+ครึ่งวันของวันที่ 3 ได้รับการอบรมอาชีพผลิตกระเป๋าผ้าญี่ปุ่น จนได้กระเป๋าถือไว้ในมือเรียบร้อย ทาง อบจ.สมุทรปราการ จึงเห็นความสำคัญเรื่องการตลาด จึงปิดท้ายการอบรมด้วยการให้ความรู้เรื่องการนำความรู้ด้านการผลิตกระเป๋าไปประยุกต์ในการขาย ให้เป็นรายได้เสริมอีกทางหนึ่ง
สำหรับครั้งที่ 2 นี้ ผมได้มีการปรับเนื้อหาจากครั้งที่ 1 ประมาณ 20% เพื่อให้กระชับมากขึ้น เข้าใจง่ายขึ้น ซึ่งโดยปกติ ไม่เคยทำหลักสูตรสั้นขนาดนี้มาก่อน แต่ก็ตั้งใจทำสไลด์และคำอธิบายง่ายๆ เพื่อสื่อสารกับ ผู้เข้าอบรมทุกท่าน มีสไลด์และแนวคิดสำคัญๆ ที่ตอนบรรยายรับรู้ได้เลยว่า ทุกท่านที่นั่งฟังอยู่ มีความสนใจ ตั้งใจฟังมาก ทั้งๆ ที่พึ่งทานกลางวันเสร็จ และก็ห่วงกังวลเรื่องจะกลับบ้าน เพราะมากินนอนที่โรงแรมแล้วสองวันสองคืนเต็มๆ
ส่วนตัวผมมีความรู้สึกนึกย้อนไปถึงสมัยเรียน ม.ปลาย กับเรียนมหาวิทยาลัย วิชาที่เรียนค่อนข้างยากมาก โดยเฉพาะระดับมหาวิทยาลัย มีเพื่อนหลายคนที่สอบไม่ผ่าน ผมจึงต้องมีหน้าที่ติวสอนเพื่อนๆ สำหรับการสอบปลายภาค ประเด็นคือการอธิบายเรื่องยาก ให้เป็นเรื่องง่าย ดังนั้นในการบรรยายโครงการนี้ จึงเป็นอีกครั้งที่ผมมีความรู้สึกดีๆ อีกรูปแบบหนึ่งครับ
บรรยากาศก่อนเริ่มบรรยาย
ผมกำลังเตรียมสไลด์ ผู้เข้าอบรมกำลังย้ายจากห้องปฏิบัติการ
มานั่งที่ห้องอบรม ซึ่งครั้งนี้มีผู้เข้าอบรมเกือบ 70 คน
ระหว่างรอผู้เข้าอบรมจนครบ ผมเปิดวีดีโอให้ชมไปเรื่อยๆ ก่อน
ทีมงานของ อบจ.สมุทรปราการ ครับ
ตอนนี้ก็พร้อมแล้วครับ เริ่มบรรยาย ได้แล้วครับ
เอกสารทางอบจ.สมุทรปราการ จัดเต็มครับ
บรรยายใกล้จบแล้วครับ
ถ่ายภาพหมู่กับผู้เข้าร่วมอบรม พร้อมกับเจ้าหน้าที่ อบจ.สมุทรปราการ
หลังถ่ายภาพหมู่ มีถ่ายภาพเป็นกลุ่มๆ กับผู้เข้าอบรม ครับ
สำหรับครั้งที่ 2 นี้ ผมได้มีการปรับเนื้อหาจากครั้งที่ 1 ประมาณ 20% เพื่อให้กระชับมากขึ้น เข้าใจง่ายขึ้น ซึ่งโดยปกติ ไม่เคยทำหลักสูตรสั้นขนาดนี้มาก่อน แต่ก็ตั้งใจทำสไลด์และคำอธิบายง่ายๆ เพื่อสื่อสารกับ ผู้เข้าอบรมทุกท่าน มีสไลด์และแนวคิดสำคัญๆ ที่ตอนบรรยายรับรู้ได้เลยว่า ทุกท่านที่นั่งฟังอยู่ มีความสนใจ ตั้งใจฟังมาก ทั้งๆ ที่พึ่งทานกลางวันเสร็จ และก็ห่วงกังวลเรื่องจะกลับบ้าน เพราะมากินนอนที่โรงแรมแล้วสองวันสองคืนเต็มๆ
ส่วนตัวผมมีความรู้สึกนึกย้อนไปถึงสมัยเรียน ม.ปลาย กับเรียนมหาวิทยาลัย วิชาที่เรียนค่อนข้างยากมาก โดยเฉพาะระดับมหาวิทยาลัย มีเพื่อนหลายคนที่สอบไม่ผ่าน ผมจึงต้องมีหน้าที่ติวสอนเพื่อนๆ สำหรับการสอบปลายภาค ประเด็นคือการอธิบายเรื่องยาก ให้เป็นเรื่องง่าย ดังนั้นในการบรรยายโครงการนี้ จึงเป็นอีกครั้งที่ผมมีความรู้สึกดีๆ อีกรูปแบบหนึ่งครับ
